Στο επίκεντρο του μαθήματος βρίσκεται η σχέση ανάμεσα στα Μέσα και τις πολιτικές διαδικασίες την εποχή των δικτύων, του κοινωνικού και πολιτικού κατακερματισμού, της πόλωσης, του Διαδικτύου και των ΜΚΔ. Στη θεωρία γίνεται λόγος για την εποχή της νέας προφορικότητας (προφορική κουλτούρα 4.0), όπου κυριαρχεί το συναίσθημα, και για την υποχώρηση της νεωτερικής κουλτούρας της διαμάχης που επιτρέπει την διατύπωση κοινωνικών και πολιτικών συγκρούσεων. Θα αναλυθεί η σχέση ανάμεσα στην δικτυακή δομή του κοινωνικού και τις ροές των σχέσeων που εξαπλώνονται και συνδέουν το κάθε τί με το κάθε τί άλλο και στην δομή του κυβερνοχώρου, θα εξετασθούν οι κλιμακωτές ροές πληροφοριών, οι ομάδες πολιτικά ομοφρόνων που οδηγούν στην πόλωση και την ενίσχυση των ιδίων μεροληπτικών απόψεων. Έχοντας ως παράδειγμα το βρετανικό δημοψήφισμα για την έξοδο της Μ. Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τις Βρετανικές εκλογές του 2017 θα ασχοληθούμε με τα ακόλουθα θέματα: πραγματική και δικτυωμένη δημόσια σφαίρα, ο ρόλος του κοινωνικοϊστορικού συγκείμενου στην έκβαση των πολιτικών διαδικασιών, οι επιδράσεις των Μέσων και του Διαδικτύου στους όρους άσκησης πολιτικής και λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών, πώς οι διάφορες μορφές Μέσων, δημοσιογραφίας και πολιτικής επικοινωνίας συμβάλλουν στη δημοκρατική συμμετοχή, ο ρόλος των συναισθημάτων στην πολιτική διαδικασία, οι επιδράσεις στην κοινή γνώμη από την οπτικοποίηση και μεσοποίηση της πολιτικής και του δημόσιου λόγου από τα διαδικτυακά Μέσα.

Ενδεικτική βιβλιογραφία
- Cass Sunstein, # Republic. . Com, 2001
- Νίκος Δεμερτζής, Πολιτική Επικοινωνία, Αθήνα 2001
- Eva Illouz, Saving the Modern Soul, 2008
T.D. Sampson, Virality. Contagion Theory in the Age of Networks. 2012